ÖZDEMİR ASAF ADSIZ ŞİİRLER ŞİİRİ

Bu şiirin adı  neden adsız anlayabiliyorum kısmen.Bu şiirin adsız olmasında aşk acıları var.Acılardan kaleme alınmış bir şiir bu.Aşk acısını tatmış bir yüreğin satırları bunlar.Aşkın insana öyle şeyler yaşatır ki insanın aklına bile gelmeyecek şeyler yaşar.İşin tuhaf olan kısmı ise insan bunu kabullenir sesi sedası çıkmaz şikayet etmez.Kendi benliği unutur, kendini asla düşünmez.Her gelen de insafsız çıkar işin açıkçası.İnsan kendi suçlar ama tek yaptığı şey sevmektir.Ama insan kendini öyle bir kötü hisseder ki sanır ki dünya üzerindeki tüm kötülükleri kendisi işlemiş.

 

ADSIZ ŞİİRLER

Ben size ne yaptım
Çağrı mı, armağan mı, ceza mı
Ne vardı böyle karşıma geçecek
Ben ne yazılar ne çizgiler yitirdim hatırlamadım
Ne var ki sizinki onlar gibi gitmeyecek

Artık olan oldu
Gitmeniz gitmeseniz bir
Ben de düş kursam da kurmasam da
Aklıma yüzünüz gelecektir

Ben size ne yaptım,
Ne kötülüğüm dokundu size
İnanın – hoş niçin inanacaksınız-
Sizi şu ana kadar tanımazdım
İnanmak, bilmek yakışmaz size
Karşıma çıkmayacaktınız.
Karşımda bir resim gibi şimdi
Kurmadığım düşlerin çizdiği, siz
Hem gözüme hem düşünceme
Çakılıp kaldınız
Renklerinize ve biçimlerinize
Düş dışı gerçeklerin çizdiği siz

Beni benden çıkardınız
Beni benden aldınız
Göz görmeye-görmeye
Bir uzağa bıraktınız
Kendime dönmeye artık çok geç.

Özdemir Asaf